(Hiç gel(e)meyecek sevgiliye ithafen…)
Yoruldum gel ey sevgili,
Yoruldum gelen günden,doğan güneşten,batan aydan,
Hep böyle mi sürecek yalnızlığım?
Nereye baksam hüzün,nereye baksam aldanmışlığım.
Bir gemi kalkmaz mı limandan mutluluklar ülkesine,
Adaletin,insanca yaşamın egemen olduğu,
Savaşların olmadığı masal diyarına.
Yoruldum sensizlikten ey sevgili,
Eskiden bir yetimle oturup ağlarken,
Şimdi her gün sensizlikle ağlıyorum.
Suçsuz yere kıyılan canlar gibi
Çaresizlik içinde boğuluyorum.
Artık sadece haksızlıklar değil
Gözlerinin hayali de acıtıyor canımı.
Naçar bekleyişlerim can çekişiyor.
Bir haberin mutluluk çiçekleri açtıracak
Çoraklaşmış aciz yüreğimde.
Yoruldum,gel ey sevgili,
Gösterişe batmış hayatlar,
Kibir denizinde yüzen suretlere inat,
Aşk türküleri söyleyelim yar.
Sahte gülüşlere ,yalan sözlere savaş açmış
Adanmışlık ve gül kokan sevdamızla,
Gel ey sevgili,
Durmak üzere olan,
Senin için atan şu yorgun kalbim için gel…
