Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde. Deve tallal iken ,pire berber ,koyun süt içerken. Sütü koyun içerse, Çocuk yemeden kaçarsa, masalcı mesal anlatırsa.
Cok eski zamanlarda küçük bir evde Hatun Teyze varmış. Kimi kimsecikleri pek yokmuş. Evlatlarını evlendirdikten sonra elini eteğini çekmiş hayattan, oturur örgü örer ve arada bahçesinde olan kuzusuyla hoş sohbet edermiş, yemini verirmiş.Az tutuklusu dersiniz,cimrimi dersiniz, eli gitmiyor mu vermeye dersiniz artık bilmem ama bu biraz fazla tutumlu,pintiymiş
Gel zaman git zaman ördükleri örgüleri ne yapıp yapmayacağı konusunda karar vermeyi düşünürken ;tam o anda camın önünde bir ses duymuş. Kalkması da zormuş Hatun teyzenin. Yerinden tepreşmemiş.Azcık zaman sonra yine bir tıkırtı duymuş. Kalkıp bakayım demiş.
Gelmezsin ki gelelim
Durmasını bilirim
Korkma bizden teyzem
Vereceğini ver gidelim
Diyen bir fare. Ne verebileceğini düşünürken, önüne yanlızca ekmek verebileceğini düşünmüş. Getirmiş, dökmüş camın önüne.
Doymamış. Olmamış.
Elinde örgümüdur.
Dilinde sevgimidir.
Niye böyle esirgersin
Sendeki kıymetlidir.
"Allah Allah
Nerden çıktım başıma.
Göz mü diktin ekmegime aşıma."
Demiş Hatun Teyze.
Fare gittikçe sinirlenmiş.
Hatun Teyze kızdırmak istememiş. "Tamam "demiş."Alt tarafı bir lokma ekmek .Bundan zengin de olmam fakirde.."diye düşünmüş.Vermis hem ekmekten,hem aşından.
Sabah olmuş. Harmana gidecekmiş.ot dirip kuzusuna getirecekmiş .Pek de gözü kesmiyormuş ama neyse gıldırlana gıldırlana yola koyulmuş.
Yolun kenarında bir kaplumbağa. "Sen mi yavaşsın ben mi tosbağa."diye sormuş .
"Ezem,can ezem ,hele sen gel niye naz edersen, bir yola bundan sonrası için birlikte koyulalım bu yola.Sen mi yaman ,ben mi yaman? Demiş.
Hatun Teyze kabul etmiş ama kazananın ne edeceğini sormuş kaplumbağaya.
Kaplumbağa kazananın her gün yediği ekmekten birazını ,içtiği sudan bir üsküre kapısının önüne koyacakmış.
Kaplumbağa bilirmiş Hatun teyzenin yerinden hep kalkmada erindiğini, hem de cimri olduğunu. Bunu yaparken aslında ona iyilik yapacakmış.
Sonunda anlaşmışlar . Başlamış ikisi de tintin gitmeye.
Az ilerde fare görmüş Hatun teyzeyi. .Yediği ekmeği de unutmamış. Hatır bilirmiş bizim fare.
Yolun ilerisinde dikenler varmış . Kemirmiş kemirmiş.Un haline getirmiş.
Gelelim bizim yarışcılara.az gitmişler uz gitmişler.Kah dinlemişler, Kah konuşmuşlar , kah kavga etmişler.Neyse unutmuşlar yarışı.
Bir de bakmışlar ki önlerinde varacakları. Söğüt ağacı. En iyisi Uyuyalım altında. serindir demişler. Ama açlık susuzluk tak etmiş. Teyzenin canına. Uyuyamamış. Yol ırak bitmez.Bu açlık çekilmez diye düşünmüş. Söğüt ağacı serindir.Uykusu derindir.Uyumuşlar. Kalktıklarında yolun sonuna yakın olduklarının farkına varmışlar.
En iyisi ne sen ne de ben önce bitirsin.Bu yarışın kazananı ikimiz de bundan sonra yoldaş olalım" demiş .Bizim Hatun Eze.
Söğüt ağacındanmıdır nedir bilinmez karınları sanki tok yürekleri serinmiş.
Gökten üç elma düşmüş biri veren ele,biri alan ele, biri de hem gülene hem söylenene
SON
DAKİKA
