BİR ÇANAKKALE HİKAYESİ
Yıllar önce bir kitapta okuduğumda çok duygulanmıştım.
Yıllar geçmesine rağmen hala etkisi altında kaldığım gerçek bir hikayedir
Kuru fasulye hikayesi
Hemen anlatayım
Hanımı bir gün Halil Çavuşun dükkanına gelir
_ Bey, bugün iki asker gelip seni sordu. Hemen askerlik şubesine gidecekmişsin. Acaba askerdeki oğlumuz Ali’ye bir şey mi oldu der
Halil Çavuş:
_Tamam hanım ben gider öğrenirim,sen akşama kuru fasulye yapasın... Hem akşama ne için çağırdıklarını anlatırım hem de kuru fasulye yeriz der
Fazla vakit kaybetmeden Dükkanın kapısını kilitler,askerlik şubesinin yolunu tutar... Şubeye varınca komutana kendini tanıtır
Komutan: _sen nerede kaldın senin kafile çıktı, Edremitliler Çanakkale’ye gidiyor, yetiş onlara der
Halil Çavuş :
_Aman komutan evdekilere haber vereyim vedalaşmadım, helalleşmedim
Dese de komutan:_Biz haber veririz sen yetiş kafilene der
Böylece Halil Çavuş belki oğlu Ali’den bir haber vardır diyerek geldiği askerlik şubesinden Çanakkale’ye doğru sevk edilir
O akşam hanımı kuru fasulye yapar, ertesi akşam,ondan sonraki akşam hep kuru fasulye vardır ve sofraya hep boş bir tabak ta bırakır,belki Halil’i gelir diye....
Bir zaman sonra oğlu Ali askerden döner ama babası Halil Çavuş’tan haber yoktur
Derken yıllar geçer
Halil Çavuş’un hanımı vefat etmek üzeredir. Çocuklarına vasiyet eder
_ Her akşam sofranızda kuru fasulye ve boş bir tabak olsun belki babanız gelir diye...
Eğer bir akşam sizin evdede kuru fasulye pişerse hatırlayın Halil Çavuş’u ve bu kahramanı anlatın sofra başındaki ailenize...
TÜM ŞEHİTLERİMİZİ RAHMET VE MİNNETLE ANIYORUZ
RUHLARI ŞAD, MAKAMLARI CENNET OLSUN
