Yakamoz yüzlü bir deniz gecesi
Sessiz durgun ve ıslak...
Hüzün, mehtabın aydınlığına tutunmuş...
Bir balıkçı teknesi beliriyor, uzaklardan ağır aksak ilerleyen,
Koyu maviliklerin koynuna doğru...
Gecenin kuytu saatleri...
Gözlerin kor gibi düşüyor karanlığıma,
Yorgun ve yalnızım…
Misafiriyim bu gece kumsalın,
Yüreğim, sende kalmıştı...
Şimdi bıraktığım yerden çok uzaklardayım.
Kapıları üstüme, sürgüleri Usuma çekmişim.
Dün de sen yoktun...
Ve ben,
Yalnızca çocukları severdim
Onları da büyüyünceye kadar…
Taner ARÇUKOĞLU
