Bayram geliyor! herkes bayram ederken, sevinip eğlenirken, ÇÖLYAK hastaları yine üzgün yine mutsuz! Çünkü yüzde 99’u bir kilo glutensiz baklava bile alamayacak… Neden mi? Çünkü glutensiz baklava bulmak çok zor! bulan da pahalılıktan alamıyor. Çünkü kilosu 70 ila 100 tl arası! Yani ÇÖLYAK hastaları için hayat zor olduğu gibi bayramlar da mutsuzlukla karşılanır. Nedeni de aşırı pahalılık…
Oysa Devlet bu işe bir el atsa, glutensiz ürünleri zaruri ihtiyaçtır diye hem takiple üretirse hem de fıyatlarını kontrol altında tutsa…ÇÖLYAKLI olan yüzbinlerin de yüzü gülecek kendilerini bu Vatanın üvey evladıymış psikolojisinden kurtaracak.
Bayram diye konuya baklava ile giriş yaptım ama keşke sadece baklava ile kalsa! undan ekmeğe, Makarnadan Dondurmaya, Krakerden bisküviye, aklınıza gelecek bütün glutensiz ürünler ne kolay bulunabiliyor ne de bulunsa pahalılıktan alınabiliyor!
Çölyaklılar resmen bu ülkenin üvey evladı muamelesi görüyor! Sorunları meclise kadar gitse de ÇÖLYAK komisyonu kurulsa da maalesef soruna sahip çıkacak sandığımız kişilerin yani milletvekillerin sadece ceplerini düşündüğünü gördük…
Toplantı başına aldıkları para ile kalındı! Olan yine çölyaklılara oldu. Çünkü komisyon kurulduğunda 5 tl olan glutensiz en küçük ürün ün fiyatı 10 hatta 15 tl oldu.
SGK çölyaklılara verdiği destek olan 0 ila 5 yaş arası 75 tl 5 ila 15 yaş arası 120 tl 15 yaş üstü 108 tl nin değeri pul oldu ama bu paralar yıllardır aynı rakamda kaldı ve hiç artırılmadı. Yani üvey evlat muamelesi gören çölyaklılar fırsatçıların kucağına itildi! Oysa Devlet bir an önce bu kanayan yaraya parmak basmalı. Firmaları glutensiz ve alınabilir ürün üretmeye teşfik etmeli hatta gerekirse zorlamalı, unutulmamalı ki 1 Milyon çölyaklı varsa bu aile bireyleri ile en az 4 milyonu bulur ve her geçen gün de çölyak tanısı alan onlarca çölyaklı bu çölyaklılar ordusuna katılıyor! bunun yanında bir de PKU (Fenilketonüri) hastaları var onlar da hem glutensiz hem de düşük proteinli beslenmek zorundalar ve çölyak ile kardeş rahatsızlıkları var…
PKU’luların glutensiz ve düşük proteinli yiyecek bulması nerede ise yok gibi bir şey! Devlet bu iki gruba biran önce sahip çıkıp üvey evlat görünümünden kurtarmalı, aksi takdirde yetkililer çok büyük vebal altında kalır. Düşünün 30 kişilik bir sınıfta bir çölyaklı çocuk var ve öğretmenler sınıftaki çocuklara dondurma alırlar tabi 29 u yiyecek çölyaklı olan bir öğrenci boynunu büküp bakacak!
Bunlar hikaye değil günümüzde maalesef hep yaşanan şeyler! Şimdi yetkililere soruyorum… Bu durumdaki çocuk sizin çocuğunuz olsa kayıtsız kalacak mısınız? Çarşıda, pazarda acıkıp bir simit, bir Poğaça bulamayan ve açlıktan ağrıyan midesini tutup eve giden çocuk sizin çocuğunuz olsa acaba siz normal bir hayat rahat yemek yiyip rahat yaşayabilecek misiniz?
Elinde yetki bulunup ta bu dediklerimi yapmak için biraz vicdan sahibi olmak yeterlidir… Bütün yetkililerden ellerini vicdanlarına koymalarını, çocuklarını bir kilo glutensiz makarna alamayan çocukları çölyaklı bir ailenin yerine koymalarını, açıkçası çölyaklıların ve PKU’luların da insanca yaşama hakkı olduğunu anlamaları için bütün yetkilileri vicdanlı olmaya çağırıyorum…, Aksi takdirde bir ömür vicdanınızla boğuşup öldükten sonra da bu masum çocukların ve çocuklarına bir lokma glutensiz bir şey almak için adeta savaş veren annelerin vebali ile öteki dünyada kavrulursunuz… Bilginiz ve ilginize...
Vahdet YANIK
